ورزش و انسانیت در سرزمین آفتاب

جام جهانی نوزدهم به روزهای پایانی خود نزدیک شده و فقط 2 مسابقه از بزرگترین تورنمنت فوتبال –و حتی می توان گفت ورزش- جهان باقی مانده. آلمان و اروگوئه برای رسیدن به مقام سوم شنبه شب با هم روبرو می شوند و دیدار اسپانیا و هلند قهرمان جهان را مشخص می کند.

به گزارش  رجانيوز، در جدال 4 تیم پایانی مسابقات شگفتی بزرگی رقم نخورد اما آلمان نتوانست انتظارات را بر آورده کند و برای دومین بار متوالی در نیمه نهایی جام جهانی شکست خورد. اروگوئه هم اگرچه برابر هلند حریفی دست و پابسته نبود اما باید اذعان کرد لاله های نارنجی شایستگی بیشتری برای رسیدن به فینال جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی داشتند.

هلند 3- اروگوئه2، سریع و زیبا
هلند که در 24 بازی قبلی‌اش نباخته بود به عنوان مدعی بردن بازی به میدان آمد و در نیمه اول هلند نشان داد که این ادعا دور از واقعیت نیست. نخستین فرصت بازی را درک کویت به دست آورد که روی سانتر ارسالی از سمت راست و دفع ناقص فرناندو موسلرا می توانست دروازه خالی را باز کند که شوت محکمش از بالای دروازه به اوت رفت. آرین روبن و وسلی اشنایدر با تکنیک و دید خوب خود در یک سوم دفاعی حریف جولان می دادند تا این که جیووانی فان برونکهورست در دقیقه 18 قفل دروازه اروگوئه را باز کرد، کاپیتان باسابقه هلند که بعد از جام جهانی از فوتبال ملی کناره گیری می کند، با شوتی مرگبار که سرعتی معادل 109 کیلومتر در ساعت داشت، دروازه موسلرا را گشود. این گل که با پای چپ زده شد و پس از برخورد به تیرک دروازه به تور چسبید، بدون شک یکی از زیباترین گل های جام تا اینجای کار بود.

بعد نوبت اروگوئه رسید یعنی هلند وقتی از حریف پیش افتاد ناخودآگاه عقب کشید و این فضای کافی را در اختیار تنها تیم باقی مانده از منطقه آمریکای جنوبی قرار داد. در ضدحملات هم هلند با سرعت بالای بازیکنان خود خطرناک نشان داد اما اروگوئه نشان داد فقط هلند نیست که می تواند از موقعیت های نه چندان مسلم گل بسازد.

دیگو فورلان که در غیاب دیگو لوگانو بازوبند کاپیتانی لا چلسته-به معنی آبی  آسمانی و لقب تیم ملی اروگوئه- را در اختیار داشت با استفاده از غفلت مدافعان هلند فضای خوبی پشت محوطه جریمه حریف به دست آورد و با شوتی قوس دار از فاصله 23 متری دروازه مارتن استکلنبورگ را 4 دقیقه مانده به پایان سوت نیمه اول باز کرد. البته این دروازه بان که دید خوبی نداشت تا حدودی روی این گل تقصیرکار بود ضمن این که در اثر برخورد با جانی هایتینگا مسیر توپ کمی هم عوض شد.

اروگوئه نیمه دوم را با اشتیاق بیشتری برای گلزنی آغاز کرد تا آنجا که ضربه سر فان برونکهورست در دفع شوت ماکسیمیلیانو پریرا و همچنین واکنش استکلنبورگ به ضربه کاشته فورلان مانع از فروریختن دروازه نارنجی پوشان شد.
اما هلند همچنان صبور بازی می کرد و در آن سمت میدان مترصد فرصتی مناسب برای فتح دروازه اروگوئه بود. با آمدن رافائل فان درفارت که خصوصیات هجومی بیشتری داشت ضرباهنگ تیمی هلند هم در حملات بهتر شده بود، حتی یک بار هافبک رئال مادرید با یک شوت محکم موسلرا را به عکس العمل واداشت اما روبن در ریباند نتوانست گل بزند.

چند دقیقه بعد اما اشنایدر از فرصتی که پریرا در اختیارش گذاشته بود بهره برد و شوتش از فاصله 18 متری دورتر از دستان موسلرا به درون دروازه غلتید، این پنجمین گل هافبک بازیساز اینترمیلان در جام جهانی بود که او را در کنار داوید ویا به عنوان بهترین گلزن جام تا اینجای کار معرفی می کند.

اروگوئه باید جواب می داد اما در فاصله 17 دقیقه مانده به پایان بازی روبن کار را تمام کرد و سانتر عالی کویت را با ضربه سر به سومین گل هلند مبدل کرد. مصدومیت لوگانو و نبود خورخه فوسیله به خاطر محرومیت در این بازی برای اروگوئه گران تمام شد و این تیم که در 5 بازی قبلی فقط 2 گل خورده بود در این بازی 3 بار دروازه اش باز شد. یکی دیگر از نقاط ضعف اروگوئه در این بازی نبود لوییس سوارز بود که در بازی غنا آن هند جنجالی را مرتکب شد و کارت قرمز گرفت.

پریرا در دومین دقیقه وقت های تلف شده با شوتی دقیق و زیبا گلی تسکین بخش زد اما بی فایده بود و رویای اروگوئه-تنها باقی مانده غیراروپایی جام- برای رسیدن به فینال پس از 60 سال محقق نشد. این هلند بود که بعد از 32 سال راهی بزرگترین مسابقه فوتبال جهان می شد؛ فینال جام جهانی. هلندی که دو بار در دهه 70 فینال جام جهانی را باخته بودند برای اولین بار با پیروزی در نیمه نهایی به دیدار پایانی رسیدند. راهیابی این تیم به فینال سال های 1974 و 1978 از طریق نیمه نهایی نبود و آنها با صدرنشینی در دور دوم گروهی به فینال رسیدند، تنها حضور این تیم در نیمه نهایی به سال 1998 بر می گردد که با گاس هیدینک در ضربات پنالتی مغلوب برزیل شدند.

اسپانیا یک – آلمان صفر، بهترین بازی ماتادورها
اول اروپا و حالا شاید جهان؛ اسپانیا که  2سال قبل قهرمانی اروپا را به دست آورده بود برای نخستین بار به فینال جام جهانی راه یافته و این شانس را دارد که به سال های ناکامی اش در این جام بزرگ پایان دهد. گل دقیقه 74 کارلس پویول نتیجه فینال یورو 2008 را تکرار کرد تا آلمان باز هم برابر اسپانیا مقهور شود و یوآخیم لو دومین شکست تلخ خود را برابر لا فوریا روخا-به معنی خشم سرخ و لقب تیم ملی اسپانیا- تجربه کند.

نتیجه بازی فینال یکشنبه شب هرچه که باشد اتفاقی جدید در تاریخ جام جهانی رخ می دهد و پنجمین تیم اروپایی افتخار قهرمانی جهان را به دست می آورد. پس از ایتالیا، آلمان، فرانسه و انگلیس این بار نوبت هلند یا اسپانیا است که تندیس جام جهانی را بالای سر ببرد و از عنوان ناکامان بزرگ رها شوند. 

اسپانیا با ارائه بهترین بازی در جام جهانی 2010 آلمان را از رسیدن به هشتمین فینال-که یک رکورد است- باز داشت، برعکس ژرمن ها با آن تیمی که در 2 مرحله قبلی برابر انگلیس و آرژانتین دیده بودیم، فاصله زیادی داشتند و مانند بازی 4 سال پیش مقابل ایتالیا نتوانستند در بازی با اسپانیا بازی معمول خود را ارائه دهند. غیبت توماس مولر هم که کارت زرد دومش را برابر آرژانتین گرفت، کاملا محسوس بود و پیوتر تروخوفسکی جای او را پر نکرد.

آلمان برای دوازدهمین بار در نیمه نهایی بازی می کرد اما برای اسپانیا اولی بود اما برای تیم ویسنته دل بوسکه که متکی با مالکیت توپ و پاس های کوتاه-که خودشان به آن تیکی تاکا می گویند- است فرقی نمی کرد که کدام تیم مقابلشان است.

پدرو رودریگس که برای اولین بار در این جام در ترکیب اصلی تیم بود -به جای فرناندو تورس- در دقیقه 6 داوید ویا را در موقعیت خوبی قرار داد اما مانوئل نویر با واکنشی خوب مانع از گل زودهنگام اسپانیا شد. سانتر آندرس اینیستا را پویول می توانست در دقیقه 14 گل کند اما ضربه سرش با بی دقتی به اوت رفت. برتری اسپانیا کاملا مشهود بود و این را مالکیت 60 درصدی شان بر توپ تایید می کرد. آلمان اما خوشحال بود که توپ ها را یکی یکی دفع می کرد و به ضدحمله دل خوش بود چیزی که در بازی های قبلی خیلی برایش مفید واقع شده بود.

تروخوفسکی خطرناکترین موقعیت آلمان در نیمه اول را با یک شوت از راه دور ایجاد کرد که با فاصله ای کم از کنار دروازه کاسیاس به اوت رفت. در آخرین لحظات نیمه اول هم مسعود اوزیل با بازی محکم سرخیو راموس در محوطه جریمه اسپانیا نقش زمین شد اما ویکتور کاسای مجار دستور به ادامه بازی داد.

نیمه دوم هم مثل وقت اول بود، 2 بار ژابی آلونسو با شوت از پشت محوطه جریمه دروازه نویر را تهدید کرد. فشار بر آلمان بیشتر شد و ژرمن ها خوش شانس بودند که هنوز دروازه شان بسته بود، پدرو، اینیستا و ویا فرصت های خوبی به دست آوردند که با دفاع خوب آلمان راه به جایی نبرد. لو مارسل یانس و دقایقی بعد تونی کروس را به ترتیب به جای جرومه بواتنگ و تروخوفسکی به بازی فرستاد تا شاید شرایط را عوض کنند اما زور آلمان به اسپانیا نمی رسید. کروس البته فرصتی عالی روی سانتر لوکاس پودولسکی به دست آورد که ضربه پای چپش را کاسیاس خارق العاده دفع کرد.

در حالی که 16 دقیقه به پایان بازی وقت مانده بود گلی تعیین کننده و سرنوشت ساز آن هم توسط مدافع وسط اسپانیا و مظهر تعصب در کاتالونیا. کاپیتان بارسلونا دوید و بالاتر از هم تیمی اش جرارد پیکه، کرنر ژاوی را با ضربه سری محکم و مهارناشدنی به تور دروازه نویر چسباند. پدرو فرصتی استثنایی برای گل زدن در ضدحملات به دست آورد مثل تورس و اینیستا و داوید سیلوا اما این اتفاق رخ نداد و اسپانیا با همین نتیجه موفق به شکست آلمان شد.